تالاب قوری گول و جایگاه آن در محیط زیست منطقه
قوری گول مثلثی شکل، با وسعت ۲۴۰ هکتار با پستی و بلندی‌های نه چندان مهم احاطه شده است. دریاچه قوری گول در فاصله ی ۴۵ کیلومتری تبریز در مسیر جاده ی تهران- تبریز قرار دارد و در بعد جزئی این دریاچه در جنوب شرقی کوه تک آلتی و در شمال غربی بستان‌آباد قرار دارد و ارتفاع آن از سطح دریا ۱۸۹۷ متر می‌باشد. تالاب قوری گول در کنوانسیون رامسر (در سال ۱۹۷۱) به‌عنوان یکی از تالاب‌های بین المللی تثبیت شده است. این تالاب در سده پیش نیز در آثار نویسندگان و سیاحان مورد توجه قرار گرفته است. تاورنیه که از نزدیک از تالاب قوری گول بازدید کرده است درباره مرغابی های این تالاب می گوید: «در این مرداب معمولاً مرغابی های قرمز بسیار است که گوشتشان خیلی لذیذ می شود». این تالاب برای شماری از پرندگان مهاجر آبزی و حمایت شده، از نظر زیستگاهی حائز اهمیت ملی و بین المللی است که تحت مدیریت اداره کل محیط زیست استان آذربایجان شرقی، به‌عنوان منطقه شکار ممنوع حفاظت می‌شود.
در استان آذربایجان شرقی ذخایر طبیعی مورد حفاظت در سه طبقه وجود دارد که شامل پارک ملی، منطقه حفاظت شده و پناهگاه حیات وحش است. در شهرستان بستان‌آباد ۲۰۰ هکتار منطقه حفاظت شده شکار ممنوع مربوط به تالاب قوری گول وجود دارد. وسعت منطقه شکار آزاد شهرستان بالغ بر ۵۰ هزار هکتار و شامل اراضی مرتعی و کوههای منطقه می‌باشد. در کل محدوده شهرستان بستان‌آباد ۲۸ گونه با ارزش زیست محیطی وجود دارد.
تهدیدها و مشکلات
خشک شدن تالاب
با توجه به متوسط بارش سالانه در سال‌های آبی که میزان بارندگی در حد نرمال و حدوداً ۲۹۱ میلی‌متر می‌باشد حجمی در حدود ۰/۴۶ میلیون مترمکعب از طریق بارش مستقیم وارد دریاچه قوری گول می‌شود و با توجه به تبخیر ۶۹۷ میلی‌متری که متوسط تبخیر سالانه است حدود ۱/۱ میلیون مترمکعب آب از دریاچه تبخیر می‌شود که پرواضح است آب بارش مستقیم توانائی جبران میزان تبخیر تالاب را نخواهد داشت. درنتیجه آب حوضه آبریز آن باید وارد تالاب شود تا شرایط گذشته خود را داشته باشد.
تجاوز به حد بستر تالاب
در سال‌های اخیر براثر مشخص نبودن حد بستر و حریم قانونی تالاب تعارضاتی به حد بستر تالاب صورت پذیرفت که این‌گونه اقدامات سبب تخریب زیستگاه‌های حاشیه این تالاب گردیده است و وجود مرکز تفرجگاهی بنیاد شهید انقلاب اسلامی در کنار تالاب که به‌عنوان یکی از تهدیدات برای حیات تالاب محسوب می‌گردد.
آتش‌سوزی
آتش‌سوزی و تخریب این نیزارها و درنتیجه زیستگاه پرندگان لانه گذار در سنوات گذشته خطر آتش‌سوزی این نیزارها به‌عنوان یکی از عوامل تهدیدکننده تالاب محسوب می‌گردد. در کل اکوسیستم‌های تالابی به‌عنوان اکوسیستم‌هایی واسط بین خشکی و آبی، دارای تنوعی بیشتر از گونه‌ها و زیستگاه منحصربه‌فرد پارهای از گونه‌هاست. این اکوسیستم‌ها در نواحی خشک و نیمه‌خشک دارای ارزش بیشتری هستند.
