چالش سنت و مدرنیته در شهرستان بستان آباد
دکتر سیامک محمدی امناب
اگر بخواهیم شهرستان بستان آباد را توسعه یافته بخوانیم اغراق کرده ایم و اگر توسعه نیافته تلقی کنیم به بیراهه رفته ایم. در کل شمای این شهرستان در برزخ میان این دو قرار خواهد گرفت. شهرستانی که با جزئی ترین توجهات از سوی مسئولین مسیر توسعه را صد البته خواهد پیمود و با پتانسیل های موجود و طبیعتی دست نیافتنی خود را از جرگه شهرستان های توسعه نیافته جدا خواهد کرد. شعاری که ساکنان این شهرستان هر روز و هر سال از سوی مسئولین می شنوند در این جمله خلاصه شده است: ” قابلیت های اقتصادی و ژئوپولوتیکی شهرستان بستان آباد و قرار گیری در مسیر تجاری شمال غرب موقعیت بی نظیری برای ما ایجاد کرده است”. آیا این ندا که در چندین دهه گذشته در سطح استانی و حتی کشوری سر داده می شود تا چه حد با واقعیت های امروزی سنخیت دارد؟ آیا آمار کارخانجات و مراکز صنعتی این شهرستان با آمار بیکاری متناسب است؟ عوارض آزادراه بستان آباد به کدام مرکز اقتصادی واریز می گردد و آیا سهم شهرستان از این منبع اقتصادی پرداخت می شود؟ روستاهای این شهرستان در چه مقیاسی از توسعه فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی قرار دارند؟ آیا مسئولین به پدیده مهاجرت بی رویه مردم روستاها به شهرها بخصوص تهران و تبریز اندیشیده اند؟ چندین سالن فرهنگی و سینما جوابگوی نیازهای فرهنگی این شهرستان صد هزار نفری است؟ آیا سنخیتی میان هنرمندان و شاعران و نویسندگان و مخترعان شهرستان با نبود سالن های فرهنگی دیده می شود؟
آنچه مهم است این که به ضرور موتور محرک این شهرستان را پیدا کرده و بعد روشن گردد تا خلأ این واماندگی فرهنگی و اقتصادی پر شود. بیکاری جوانان شهری و روستاها به پدیده ناهمگن تبدیل شده است که اگر چاره ای اندیشیده نشود با مشکلات حادتری را در پی خواهد داشت و مرحله برزخ بستان آباد به مرحله پست تری سقوط خواهد کرد.
مسئولین شهرستان در برنامه تبریز ۲۰۱۸ چه جایگاهی را برای خود تعریف کرده اند و چه اقداماتی را در این راستا انجام داده اند؟!!!
